Spektakelrijke wedstrijd eindigt onbeslist.
Een deugddoend nazomerweertje, veel volk naast het veld en twee ploegen met open vizier die vrank en vrij voor de overwinning gingen, m.a.w. een ouderwetse pot voetbal dat we maar al te graag geserveerd krijgen.
Het zal dan ook niet verbazen dat er van een studieronde amper sprake was. Beide ploegen waren vanaf de eerste minuut erg gretig en de overwinningsdrang was onmiddellijk langs beide kanten duidelijk aanwezig. De eerste waarschuwingen deelden we uit langs de flank waar Devin twee maal op identieke wijze mocht voorzetten. Dit leverde geen uitgesproken kansen op maar toch voldoende om even te prikken. Even later na een kwartier voetballen, was Jerfi sterk in de 16 en het afschermen van de bal deed hij prima. De verdediger wist er geen raad mee en ging iets te ostentatief aan het trekken. Duidelijk fout en bal op de stip. Owen nam zijn verantwoordelijkheid maar trapte iets te zacht in de hoek en de keeper kon de elfmeter pareren. Even van slag waren we en Charleroi kon een eerste keer tot twee keer toe dreigen maar Mattice pakte uit met twee spraakmakende saves. Het spel ging mooi op en neer, al zou de neutrale toeschouwer het openingsdoelpunt in het voordeel van Westel pronostikeren. Zeker ook na opnieuw een ferme dreiging via Bas en Wannes maar die laatste wist net Jerfi niet te bereiken. Op het halfuur een dubieuze vrije trap voor Charleroi op een aartsgevaarlijke locatie. Randje 16 aan het halve maantje. Knap van de Karolinger van dienst: hij krulde de bal onhoudbaar in de winkelhaak. 0-1.
Opdoffer zo leek maar dat was buiten de wils- en veerkracht van KVC gerekend. We gingen met opgeheven hoofd op zoek naar de gelijkmaker en die kwam er oververdiend. Opnieuw kon Jerfi oorlog maken in zijn territorium en daar wist zijn tegenstander geen raad mee. Bij het wegdraaien viseerde hij de enkel en dan moet de bal opnieuw op de stip. Bas in de hoek waar de keeper het niet verwachtte en 1-1. Ruststand!
De eerste actie het noteren waard na de rust, kwam via een mooie actie van Senda die Kasper wist te bereiken maar zijn schot ging over. In de negende minuut mocht Charleroi een vrije trap geven vanop links. Mooi aangesneden en de spits mocht van kortbij in doel werken. Opnieuw achtervolgen en opnieuw was de mentale weerbaarheid van KVC een lust voor het oog. Een mooie combinatie tot bij de oprukkende Wannes die haarscherp voorzette tot bij Jerfi die gretig voor zijn tegenstander was gekomen en de bal via de binnenkant van de paal met een buffelstoot onhoudbaar binnenkopte. 2-2! De niet-aflatende wil om te winnen dreef de jongens onmiddellijk opnieuw naar voren. Een minuut later kwam de adrenaline-stoot: Senda trapte een corner die we als te te ver overwaaiend wilden noteren maar plots rees daar Bas uit de menigte met een Ronaldiaanse détente: zijn kopbal verdween in de verste hoek en 3-2. Verdiend!
De geleverde arbeid bracht dan wel loon naar werken maar begon in het laatste kwart van de wedstrijd zijn tol te eisen. Kwaaltjes, vermoeidheden begonnen de kop op te steken. We konden nog dreigen via Illas maar de druk van Charleroi nam steeds meer en meer toe zonder echte kansen weg te geven weliswaar. Te meer jammer dat een hoekschop ons alsnog de zege uit onze handen deed glippen. De spits van Charleroi kon opnieuw van kortbij in doel werken. 3-3.
Een spannend slot deed ons naar adem happen en Charleroi leek hiervan gebruik te willen maken. Toch hielden we stand en hadden we zelfs meer verdiend als we gans de wedstrijd in kaart brengen. Maar de toeschouwers zijn meer dan verwend geweest en hebben zichtbaar genoten van een spannende wedstrijd. Daar gaat het om!
Selectie: Mattice Snellings, Wannes Van Elsen, Maxim Dillen, Jeffrey Lufundu, Joren De Wachter (57′ Axel Belmans), Kasper De Weyer, Devin Veraghtert (46′ Senda Mukandila), Bas Wouters, Jerfi Alkan, Owen Creces, Flavien Mboyo (75′ Joppe Verdonck), Noah Jorissen (NG), Lukas Buts (NG), Kobe Lambrechts
(NG) Eindstand: 3 – 3 ( Bas Wouters 2x, Jerfi Alkan )
